من دیگه دیوونه نیستم خوبه خوبم نازنینم
دیگه رویایی ندارم حتی خوابم نمی بینم
من دیگه دیوونه نیستم یک کمی فقط شکستم
این روزا از بس که مرده ام یک کم از زندگی خسته ام
من دیگه دیوونه نیستم

دیگه فهمیدم که شادی هیچ زمانی ابدی نیست
تنهایی و غصه خوردن حس بدی نیست
یاد گرفتم ماه دیگه اشتباه نگیرم
از رو عادت که گاهی گریه می کنم می میرم
من دیگه دیوونه نیستم

می دونی بدون چشمات یک کمی زندگی سخته
زیر بار بی پناهی طاقت خستگی سخته
خوبم اما گاهی وقتا یه جورایی بی قرارم
توی این دنیا به هیچکی دیگه هیچ حسی ندارم
من دیگه دیوونه نیستم
دیگه دستاتو نمی خوام
این روزا خیلی شبیه همه آدمای دنیام
آدمایی که یه عمره گم شدن تو ساده ی هم
تنها دل خوشی همینه که دیگه دیوونه نیستم
من دیگه دیوونه نیستم

باور کن که عمر شب کوتاهه

روزهای قشنگ تری در راهه

آسونه که پرشی از عشق و امید

باید که خالی شی از این تردید

تا اونور مرزا آسمون ؛ از خنده و خوشبختی بخون

با هم میشه تا فتح قله ها رفت

اینجاست همون جایی که باید دل به دریا زد تا بشکنی این منو

که صبح کنی این شبو

نگذار که تقویم تعداد

دل لرزه هاتو بشماره تو اوج نیاز

فردا تو دستای ماست